فیزیک، رایانه، آموزش، معاونت پشتیباني آموزش و پرورش، دانلود، خواندنی

به ادامه مطلب بروید

⭕️ در تاکسی نشسته اید...

و بغل دستی شما سیگاری روشن می کند؛

دود سیگار اذیت تان می کند...

اما نمیتوانید حرفی بزنید؛

شهامت اش را ندارید...

نمی دانید اصلاً چطور باید برخورد کنید؛

شاید هم خودتان را توجیه می کنید:

بی خیال!...

⭕️ می خواهید لباسی را که دیروز خریده اید، 

به فروشنده مغازه پس بدهید...

اما انگار می خواهید کوه بکنید!

این قدر این کار را به عقب می اندازید...

 تا بالاخره فراموش می کنید و آن لباس برای همیشه در کمدتان می ماند. 

⭕️ از دوستتان ناراحتید، اما نه آن قدر شجاعید که بروید در چشم هایش نگاه کنید و بگویید که...

ناراحت شده اید و نه آن قدر بزرگوارید که...

ببخشید و فراموش کنید؛

اعصاب تان خرد است و تنها کاری که می کنید این است که...

کم کم رابطه اتان را با او قطع کنید.

⭕️ همکارتان مرتب می پیچاند و  شما مجبور می شوید وظایف او را هم انجام بدهید...

با عصبانیت و درحالی که به خودتان ناسزا می‌گویید، بالاخره کار او را هم می کنید؛

اما به او اعتراضی هم نمی کنید...

مبادا که دلخوری پیش بیاید؛

البته چند وقت بعد، جور دیگری تلافی میکنید: 

در یک جلسه خصوصی ...

زیرآب او را پیش رئیستان می زنید!

باز هم حالتان از خودتان به هم می خورد؛

اما این بار توجیه می کنید که خُب، حقش بود.

⭕️ در یک مهمانی نام یک آشنای قدیمی را به یاد نمی آورید، اما می ترسید اعتراف کنید به فراموشی، تمام مدت با او گرم و دوستانه صحبت می کنید...

انگار صد سال است دوست هستید!

اما یک بار هم نامش را به زبان نمی آورید؛

آخرش هم اگرچه از این همه ترسو بودن، حالتان ازخودتان بد شده، اما در دلتان میگویید:

ببین من چقدر زرنگم! هیچ کس نفهمید!

اینها چند نمونه ساده اند؛

روز ما پر است از چالش هایی مثل این ها.

چالش‌هایی که:

به صورت «واکنشی» با آنها برخورد می‌کنیم 

و معمولا نتیجه‌ی این واکنش ها می شود...

حال بدِ خودمان، یا دیگران، یا هردو !

بی هیچ نتیجه ی مثبت.

نظام آموزشی ما جراحی های اساسی لازم دارد؛

یک آدم شجاع باید یک روز پیدا شود و بگوید:

 ⭕️ خیلی مهم تر از اینکه به بچه های دبیرستانیمان انتگرال یاد بدهیم،

یا بگوییم گازهای نجیب در کدام ردیف جدول مندلیف هستند،

یا بخواهیم برایمان توضیح بدهند سلول زنده ی قورباغه ی آفریقایی چه ویژگی هایی دارد!

( تعجب نکنید؛ این ها عینا سؤالات کنکور هستند )

 باید بهشان یاد بدهیم :

چطور assertive ( جرأت ورز ) باشند...

 نه منفعل یا پرخاشگر.

“جرأت ورزی” مهارتی است که:

یادمان نداده اند...

چون خودشان هم بلد نبوده اند؛

دستِ کم، اگر ما می خواهیم پدر، مادر یا معلم خوبی باشیم، خودمان بعد از این همه سال...

بالاخره باید یاد بگیریمش!

به بچه هایمان هم بیاموزیم...

و این زنجیره ی نادانی را یک جا، سرانجام ببریم.

دوره ی جرأت ورزی را باید :

در همه ی دبیرستان ها،

در همه ی دانشگاه ها...

و در همه ی ادارات برگزار کرد.

ما نیاز داریم به این آموزش ها که فقدان آنها، روی همه چیز ما تأثیر گذاشته است؛

از سیاست خارجی مملکت بگیر...

تا خصوصی ترین روابط.

“جرأت ورزی” یک زیربنای شناختی دارد...

و یک سری هم تکنیک؛

البته که نمی شود ظرف چند ساعت...

یک آدم را زیر و رو کرد؛

اما مثل همه ی مهارت ها،

اگر مسیری باز شود در ذهن آدم ها،

بقیه ی راه را خودشان می روند.

البته همه نمی توانند این همه «ممتاز» باشند!

دیگرانی هم هستند همین نزدیکی که :

در مرداب مشکلاتشان دست و پا می زنند...

و شهامت برداشتن اولین قدم را هم ندارند.

دنیا...

به وجود آدم های باشهامت و پر انرژی مفتخر است؛ همین ها دنیا را جای بهتری برای زندگی کرده اند...

وگرنه آدم های محافظه کار زیادند!

و بود و نبودشان هم،

فرق چندانی به حال دنیا ندارد.

دنیا به آدمهای جسور نیاز دارد تا:

قوانینِ غلط را بشکنند.

منبع: پیامکهای ارسالی دوستان

این مطلب را به اشتراک بگذارید: